Margot van Markwijk - Kunst & Vormgeving

dinsdag 26 september 2017

'Limoncello'

Geschilderd op canvas 40x50cm. September 2017. 700.-

vrijdag 25 augustus 2017

'Gin'

Geschilderd op canvas 40x50cm. Augustus 2017. 700.-

maandag 8 mei 2017

'Cordoba.' Gemengde techniek op canvas. 100x70cm.

5 mei 2017. 850.-

zondag 23 april 2017

Opdracht voor de familie Peizel.

Houtskool op paneel. 60x40 cm.

maandag 9 januari 2017

Damhert Sonsbeek 3. Naar een foto van V.v.Leest. Oliepastel op paneel.
120x80cm. Febr. 2017. 700.-

dinsdag 11 oktober 2016

'Middagzon September 2016' Geschilderd op canvas. 100x70 cm. 700.-

dinsdag 31 mei 2016

Hert kijkt achterom op cadmiumrood. Oliepastel op paneel. 120x80cm. Mei 2016 700.-

woensdag 18 mei 2016

Damhert Sonsbeek 2. Foto V.v.Leest. Oliepastel op paneel.
120x80cm. Mei 2016. Verkocht 2016.

dinsdag 5 april 2016

Vier visjes. Geschilderd op canvas. 60x60cm.

Mei 2016. 400.-

Visjes. Geschilderd op canvas. 60x70cm.

April 2016. 300.- Verkocht 2016

donderdag 10 maart 2016

'Saskia's waterlelies -2' Geschilderd op canvas. 100x70 cm.
10 maart 2016. 800.-

woensdag 16 december 2015

Magnolia takken in vaas. Geschilderd op canvas. 70x70cm. December 2015. 500.-

Ook te zien in de 'Green Room' van Hotel Restaurant Hoog Holten. Forthaarsweg 7 Holten.

vrijdag 4 december 2015

Damhert Sonsbeek 1 (foto V.v.Leest) Oliepastel op paneel. 120x80cm. December 2015. 700.- Verkocht 2016

dinsdag 3 november 2015

'Saskia's Waterlelies'. Geschilderd op canvas. 100x70cm.
3 november 2015. 800.-

woensdag 10 juni 2015

Damhert kijkt achterom-close up. Oliepastel op doek. 120x80cm.

Juni 2015. 700.- verkocht 2015

dinsdag 28 april 2015

Witte Magnolia. Geschilderd op canvas: 70x70cm.

April 2015 500.-

vrijdag 27 maart 2015

Bormes-les-Mimosas 3. Geschilderd op doek. 50x40cm.
Maart 2015 500.-

donderdag 26 februari 2015

Bibiche van Boulah. Oliepastel op canvas. 30x30cm.

Februari 2015 N.t.k.

dinsdag 24 februari 2015

Witte Magnolia. Geschilderd op canvas 2x 60x80cm.
Februari 2015 Verkocht

dinsdag 2 december 2014

Flamenco (Foto: Gracias a Taco Olivas) Acryl op paneel. 100x70cm. 2014 800.-

zaterdag 7 september 2013

Expositie

opening zondag 22-9-2013, 15.00 uur

Provence- 'Bormes les mimosas'-2.

Acryl op doek.50x40cm. 2013
verkocht 2014

Provence- 'Bormes les mimosas'-1.

Acryl op doek.50x40cm. 2013 500.-

Provence- 'Petanque a st.Tropez'

Acryl op doek.50x40cm. 2013 500.-

Damhert krabt met gewei aan de rug.Oliepastel op paneel.
120x80cm. 2013 700.-

Damhert krabt met kop naar beneden. Oliepastel op paneel.

60x50cm.2013 400.-
verkocht 2014

donderdag 2 mei 2013

Damhert trots. Olie pastel op paneel. 120x80cm. April 2013. 700.-
Verkocht 2014

vrijdag 12 april 2013

Hert op Paynes Grey, Oliepastel op paneel, 80x60cm. April 2013 550.-

maandag 1 april 2013

'Piccolo met danseres' foto Nico Jesse.

Houtskool en papier op paneel. 70x50cm. Maart 2013. 650.-

'Poezenvrouwtje' foto Nico Jesse.

Houtskool en papier op paneel. 70x50cm. Maart 2013. 650.-

woensdag 27 maart 2013

'Audrey'. Houtskool en papier op paneel. 70x50cm.

Maart 2013. 650.-

donderdag 21 maart 2013

"Vrouwen van Parijs" foto Nico Jesse 'Les Amoureux'. Houtskool op paneel. 100x70cm. Maart 2013. 850.-

woensdag 13 maart 2013

"Vrouwen van Parijs" foto Nico Jesse 'Bij de metro St.-Germain des Prés: de avondbladen'. Houtskool op paneel. 100x70cm. Maart 2013. 850.-

donderdag 7 maart 2013

"Vrouwen van Parijs" foto Nico Jesse 'Danseres'.

Houtskool op paneel. 100x70cm. Maart 2013. 850.-
Verkocht 2014

"Vrouwen van Parijs" foto Nico Jesse 'BB'.

Houtskool op paneel. 100x70cm. Maart 2013. 850.-

dinsdag 26 februari 2013

"Vrouwen van Parijs" foto Nico Jesse 'Barbara Laage'.

Houtskool op paneel. 100x70cm. Febr 2013. 850.-

woensdag 20 februari 2013

Damhert zwart-wit. Oliepastel op paneel. 120x80cm. Februari 2013. 700.- Verkocht 2015

maandag 18 februari 2013

Takken 3-luik

Takken met koolmees. 70x70cm. Acryl op doek. Januari 2013. 400.-

Katjes takken. 70x70cm. Acryl op doek. Februari 2013. 400.-

Elzentakken. 70x70cm. Acryl op doek. Februari 2013. 400.-

vrijdag 8 februari 2013

Damhert ligt en kijkt naar rechts. Oliepastel op paneel. 80x60cm. 600.-

maandag 28 januari 2013

Hertenbok op bruin. Oliepastel op paneel. 60x80 cm. 500.-

Hertenbok met blad. Oliepastel op paneel. 120x80 cm. 700.-

Hertenbok met jeuk. Oliepastel op paneel. 120x80. Verkocht 2015

dinsdag 20 november 2012

'Aankleden...' Modeltekeningen in inkt op aquarel-karton.
Incl. passe-partouts en lijsten: 21x16cm. 2012

Per stuk: 60.- Per 12: 700.-

zaterdag 10 november 2012

Vogelhuisjes. Acryl op doek. 30x80cm. 300.-
Verkocht 2014

Oranje kommetje. Aquarel. 27x19cm. 300.-

Portret laten maken?

De prijs voor een portret is afhankelijk van het formaat van het portret en het aantal te portretteren personen.

Een portret van één persoon op een formaat van ± 30 x 40 cm.: 500.- euro.
Een portret van één persoon van top tot teen op een formaat van ± 70 x 100 cm.: 1000.- euro.

Uiteraard is het is mogelijk om een betalingsregeling te treffen.

Overweegt u een portret te laten maken, neem dan tijdig contact op om de mogelijkheden te bespreken.
Als het schilderij half klaar is, kan ik een tussentijdse foto mailen, om de opdrachtgever de zekerheid te geven dat het portret 'lijkt'.

Prijsafspraken gaan schriftelijk / per mail.

15% voordeel voor een portret van uw huisdier.

Beste belangstellende,

Op 23-09-1960 ben ik geboren te Ede.

Vanaf mijn vierde jaar tot mijn drieëntwintigste jaar heb ik in Bennekom gewoond, daarna in Arnhem en vandaar ben ik verhuisd naar Holten. Sinds 1988 woon ik met mijn gezin in Bathmen, een dorp vlakbij Deventer. Vanaf 1999 wonen we buiten het dorp, tussen Holten en Bathmen in.

Na de middelbare school in Ede heb ik de Kunstacademie gedaan in Arnhem. Tijdens mijn studie en daarna ben ik etaleur geweest.

Vanaf 1986 heb ik als freelance art-director en vormgever gewerkt voor o.a. Wehkamp en andere opdrachtgevers. Voor Wehkamp heb ik 20 jaar met veel plezier pagina-producties en modefotografie (be-)geleid en heb daardoor veel van de wereld mogen zien. Dameskleding werd gefotografeerd in Spanje: Madrid en Marbella en later in Amerika: Miami, Pfoenix en San Diego en voor badkleding naar de Virgin Islands.

Later toen mijn parner ook veel op reis ging voor zijn werk, ben ik meer in studio's gaan werken voor lingerie-, interieur-, sieraden- en schoenenfotoproducties.

Hoewel ik dat werk altijd heel graag doe en gedaan heb, wilde ik eigenlijk mijn hele leven het liefst schilderen en tekenen, fotograferen en schrijven. Later als ik groot ben, word ik kunstenares, droomde ik vroeger.

In 2008 begon het te kriebelen. Het werd tijd mijn droom eindelijk waar te maken. Met moeite heb ik mij los geweekt van mijn werkzaamheden en koos ik voor het meest ingewikkelde beroep van de wereld.

Ik dook in mijzelf, dacht na over kunst, sprak over kunst, ging weer op les en bezocht musea en galeries, groef in mijzelf wat ik werkelijk wilde en al gravend kwam er een stroom van vrijheid op gang.

De aanwijzingen die ik bij mijn schilder- en tekenlessen heb gekregen, zal ik nooit vergeten: Riekje Offerhaus, van haar heb ik kleuren leren mengen en leren schetsen. Thijs Mauve, van hem ik geleerd nooit een schilderij of tekening op te geven, omdat 'het niet lukt'. De fijne lessen van Kees Stoop in Holten in zijn atelier, lijnen bestaan niet zei hij o.a. en als wij aan het werk waren, las hij gedichten voor... dan waren we in een andere dimensie...En als iemand tegen hem zei, bij het bekijken van zijn doorwerkte tekeningen: "oh, wat moet je een geduld hebben om dat te maken", dan zei hij licht geïrriteerd: "Geduld? Niks geduld: keihard werken!"

Henk van der Ven, zonder zijn aanwijzingen waren o.a. mijn Klaprozen

vast niet zo mooi geworden en wat heb ik bij hem veel modelgetekend en -geschilderd. Maar het meest heb ik op de Kunstacademie geleerd en veel daarvan later weer mogen afleren!

Ik heb me ook wel eens kwaad gemaakt over hoe een tekenleraar(-es) omging met een leerling. Later denk je: goed dat je je daar kwaad om maakt, zo blijft het in je herinnering en vormt het je eigen opvattingen.
De periode dat onze kinderen klein waren en ik als art director werkte en mijn partner vaak in het buitenland, herinner ik me als een achtbaan tijdperk. Van schilderen kwam in die tijd weinig terecht. Af en toe tussen de producties van mijn werk door, schilderde ik wel eens wat en dan voelde het alsof je een geliefde te lang in de steek had gelaten. Met weemoed nam ik daarna weer afscheid van mijn schilderen en stortte ik me weer volop in mijn werk als art-director. Een werkomgeving met veel eigenzinnige en eigenwijze mensen, wat het werk er niet makkelijker op maakt. Achteraf een voordeel, want ik heb er veel van geleerd en ik heb veel gezien.

Toen ik in 2008 de grote stap maakte, moest ik echt wennen. De eerste maanden voelde ik me soms eenzaam, terwijl ik het geluk had zo veel lieve mensen om me heen te hebben. Ik heb vervolgens ontdekt dat ik geen kunst kan produceren als ik er af en toe éven iets aan doe en daarna weer weken niet. Met alle respect voor diegene die dat wel doen: ik kan dat niet! Voor mij is het een dagelijks proces en een eeuwig denken aan. Ik maak iets en daaruit vloeit vanzelf het volgende, als een boek met vele hoofdstukken of een serie met vele afleveringen.
Kunst hoeft voor mij geen emotionele uiting te zijn, want wiens interesse wek ik daarmee op?

Wat kan het een ander schelen hoe ik me voel? Wie ga ik daarmee lastig vallen? Als je iets te uiten hebt en je wilt het kwijt, ga dan op de hei staan schreeuwen of aan zee tegen de branding in de storm. Voor mij is kunst onder andere: materie leren beheersen. Als ik een aquarel maak, zoals bijvoorbeeld de Klimop, dan zit ik met ingehouden adem water met pigment te duwen en te trekken. Ik kijk met verbazing hoe de verf door het vocht wandelt en hoe het zich vertakt. Als het vertakken stopt en ik wil dat 't nog een klein pietsje verder gaat, dan lok ik de verf met mijn iets drogere penseel de richting op die ik wil. Je schept een beeld naar de werkelijkheid. Niet gelijk als de werkelijkheid, want dan kan je er net zo goed een foto van maken. Ik zei net: kunst hoeft voor mij geen emotionele uiting te zijn, maar dat is natuurlijk niet helemaal zo.

Ik kan verrukt en geroerd zijn. Met wat ik geschilderd heb, zoals "het Strandpaviljoen", "de Gardenfair", "Chartier-Paris" wil ik iets te vertellen.

Het zijn taferelen waar in jij en ik op een normale dag rond zouden kunnen wandelen.

Zomaar even naar een markt of op een terras in de zon, een stad waar je plezierig rondloopt, waar we volkomen vrij kunnen gaan en staan, waar en hoe je maar wil.

Een bezoek aan een park, een concert, een tentoonstelling, het strand, noem maar op...

Je loopt er alleen, of misschien met een dierbare, gedachteloos en gewoon, zonder er iets achter te zoeken en daar iets bij te denken. Zonder het je te realiseren. Misschien kan je deze gewone momenten zien als eigenlijk hele bijzondere momenten. Wat bedoel ik precies?Lees de kranten. Of laat er enkel je blik overheen gaan als je het niet wil lezen. Realiseer je je dan dat het niet zo vanzelf sprekend is dat wij in vrijheid, rust en vrede kunnen gaan en staan zoals we zelf willen.

Vrijheid en geluk kunnen plotseling verstoord worden. Niet alleen met grote berichten uit de kranten, maar ook persoonlijk kan morgen je eigen vertrouwde wereld er heel anders uit zien dan vandaag.

Natuurlijk zou ik ook onrust, verlies en verdriet kunnen schilderen, zoals bijvoorbeeld het schilderij "De schreeuw" van Munch.

Maar liever schilder ik de rust en de tevredenheid met elkaar, in veiligheid en vrijheid en vertrouwen. Die momenten kunnen mij ineens ontroeren. Noem het huis- tuin- en keuken geluk: het is van onschatbare waarde en zo kwetsbaar.

Marion van Aken, de vriendin waarbij ik mocht exposeren in 2009, zei: ik weet niet of je tijd en zin heb, maar het zou leuk zijn als je in het midden op het muurtje bij de banken nog iets spetterends kunt maken...

Ai, dat blijft hangen... iets spetterends: wat past in hun mooie nieuwe Tandheelkundig Centrum Holten met veel wit en donkerbruin ... Wat past bij Holten en de Holterberg? Ach ja natuurlijk: herten!! Maar dan niet te klassiek, maar stoer. En ook iets met knalrood, want het moet spetteren. Rode herten? NEE!

Oh wat een denkwerk. Waar zal ik het mee maken? Weken geleden kocht ik een doosje oliepastelkrijt, maar ik wist niet wat ik er mee moest doen. Ik keek op YouTube -lang leve internet!- en zag daar Amerikaanse filmpjes waarin men liet zien wat je met 'oil-pastels' kunt doen. Oef! Een paarse bloem met cerise inhoud - Bob Ross was er niks bij! Maar de techniek was me al gauw duidelijk: gewoon krijten, schetsen en met je vinger kan je nog wat poetsen, maar niet te veel en niet overal. Je kan twee kleuren mengen of meer, over elkaar heen. De volgende vraag was: hoe kom ik aan foto's van herten? Niet gedownload van internet of uit een boek. Zelf fotograferen! In Holten is een hertenparkje met damherten. Daar was ook een mooie trotse bok, die voor gezinsuitbreiding gezorgd heeft.

Wat mij opvalt bij dieren - en eigenlijk bij alles wat uit de natuur komt en lid is van de Gulden Snede - is dat ze mathematisch zo knap in elkaar zitten. Het zijn super bouwwerken. Het valt in eerste instantie niet zo op: herten zijn gewoon mooi, trots, sierlijk en zacht met prachtige ogen. Maar als je je geodriehoek op het beeld/de foto legt, kom je tot interessante ontdekkingen.

Het eerste hert die ik gemaakt hebt, op cadmiumrood, was daar een voorbeeld van: als je horizontaal meet van kop naar kont, en verticaal van hoef naar rug zit het snijpunt/ het centrum precies achter zijn rechtervoorpoot. Meet je horizontaal daar de helft van kom je rechts precies in het centrum van zijn hals uit en links bij de voorkant van zijn achterpoot. Het liggende hert op antraciet, meet je van uiterst links tot uiterst rechts. Daar de helft van is exact de afstand die gelijk is aan de afstand van de bodem tot de bovenkant van de kop, m.a.w., hij is 2 x zo breed als dat hij hoog is... toevallig? Nee, dit is precies volgens de wetten van de natuur en zo fascinerend dat te ontdekken! Als je verder meet, zie je dat de afstand van de bovenkant van de kop tot het centrum van het oog precies een kwart is van de hoogte van het beest, gemeten van de bodem tot op de kop. Ik ben nog niet klaar, want DIE afstand is gelijk aan de hoogte van het gewei! Zo, wat knap gemaakt!

Bij het duo, bokje en hinde op bruin, zit het iets ingewikkelder in elkaar, maar toch: van het topje van het gewei tot aan de onderkant van zijn hoef is de hoogte van het hele beest... de helft van de helft snijdt precies door het centrum van zijn oog aan de bovenkant en door zijn knie aan de onderkant. Als je een loodlijn trekt vanuit het midden tussen zijn ogen en je meet een kwart van de hoogte naar beneden kom je bij het draaipunt van zijn hals: is gelijk aan de helft van de totale hoogte. Meet je diezelfde afstand naar links, kan je een + zetten bij de aanhef van zijn achterbeen. Daar de helft van naar rechts, kan je een + zetten bij de aanhef van zijn voorbeen, bij de voorkant van de buik. Fascinerend...

Zo'n beest moet wel in balans zijn, als je ziet hoe smal zijn pootjes zijn en naar verhouding hoe zwaar zijn romp is en dan met die onhandige tooi op zijn hoofd, moet het beest toch in staat zijn om met flinke snelheid door het bos te rennen, en dat op 'pumps'! Voor de geïnteresseerden: er staat veel op internet over de gulden snede van Fibonacci, onder andere op Wikipedia. Gebouwen, huizen, boerderijen, bloemen, slakkenhuizen en het mooie Dennenappeltje dat ik met ingehouden adem van verbazing gemaakt heb: de gulden snede duikt overal op.

Nadenkend over hoe je herten kunt tekenen, kwam ik tot de conclusie dat hun schoonheid fantastisch tot zijn recht komt als je ze uit hun natuurlijke omgeving haalt en op monumentaal betongrijs zet. En zo ben je ook niet meer in de klassieke Rien Poortvliet sfeer, met alle respect voor Poortvliet! Na het betongrijs ging ik een stapje verder en zette ze op cadmiumrood. Lekker stoer!

Portretten zijn in opdracht gemaakt en het is de bedoeling dat het schilderij lijkt op diegene je tekent of schildert. Ik kan me voorstellen dat een opdrachtgever onzeker is, als hij op het punt staat een kunstenaar te vragen om een portret te maken. Om die reden laat ik de opdrachtgever halverwege altijd even mee kijken.

Het is zo spannend als je foto's krijgt van een persoon. Ik ga dan meestal lang zitten kijken, zeker als ik een persoon niet ken en nog nooit gezien heb.

Maar foto's zeggen veel, ik kijk net zo lang tot ik de persoon hoor 'praten in mijn hoofd', dan heb ik contact en dan ga ik tekenen en schilderen en ga ik net zo lang door tot diegene ineens verschijnt in mijn schilderij. Dat duurt soms enkele uren, maar het kan ook dagen duren. Ik weet altijd 100% zeker dat hij of zij tevoorschijn komt, maar nooit precies wanneer. Ik voel me telkens opnieuw euforisch blij als ik iemand geboren zie worden in een portret, want dan zit de ziel er in.

Wat heb jij veel verschillende stijlen, merkte onlangs iemand op. Inderdaad! En daar is heel wat tijd en ontwikkeling overheen gegaan! Mijn vroege werk maakte ik inmiddels best lang geleden. Ik moet er niet aan denken om mijn hele leven bijvoorbeeld potjes te tekenen. Ik heb een vrij beroep, wat een zaligheid om te doen wat ik wil.

Mijn eerste expositie in 2009 in het Tandheelkundigcentrum van Holten. Wat moest ik er van verwachten... Ik was niet zenuwachtig, want ik wist dat het er goed uitzag en ik stond voor 100% achter mijn werk. De ruimte was perfect, licht, modern, nieuw en groot. Er waren ruim 100 mensen uitgenodigd. Mijn dochter Nathalie opende de tentoonstelling op charmante wijze. Boven mijn verwachting werd er veel verkocht, nabestellingen gedaan en portret opdrachten gegeven. Posters en kaarten werden besteld, want alles is ook heel voordelig gedrukt of geprint te bestellen. Ik was euforisch blij dat er zoveel positieve aandacht was. Bijdeze wil ik mijn lieve vrienden Klaas en Marion van het Tandheelkundig Centrum bedanken voor de gelegenheid die ze me gegeven hebben om mijn eerste expositie te houden. Dat voelde veilig en vertrouwd en het was zeker niet mijn laatste tentoonstelling!